My Sweet Puppy : Special – สุขสันต์วันเกิดน้องเอเลน

“ด.....เดี๋ยวก่อนครับพี่....ผม......ผมกลัวทรายเข้า......มันคงเจ็บ!!!”

จากที่กำลังจะถูกกดลงกับผืนทรายกลับกลายเป็นว่าผมถูกโอบอุ้มขึ้นมาแทน พี่รีไวดันร่างจนแผ่นหลังของผมแนบชิดไปกับโขดหิน

“พี่จะไม่ให้ทรายสักเม็ดต้องเปรอะเปื้อนเอเลนเลย” ริมฝีปากร้อนๆพรมจูบลากไล้ลงมาถึงซอกคอ

“อย่า.....ทำ....รอย.....นะครับ” ผมพูดขณะที่ริมฝีปากที่กำลังปรนเปรอรสจูบเริ่มเลื้อยต่ำลงไปถึงท้องน้อย ลิ้นอุ่นๆที่เลาะเล็มเข้าไปในสะดือทำให้ผมเผลอหลุดเสียงร้องออกมา ต้องยกหลังมือขึ้นมากัดไว้อย่างลืมตัว กางเกงบอลขาสั้นถูกดึงร่นลงไปกองถึงหัวเข่า

“ถ้าทิ้งรอยไว้ตรงนี้คงไม่เป็นไรสินะ”

ก้มลงจุมพิตดูดดึงเรียวขาอ่อนด้านในย้ำๆ เมื่อโอ้โลมที่จุดนี้จะได้ยินเสียงร้องครวญครางของเอเลนหนักที่สุด เป็นจุดอ่อนเพียงจุดเดียวที่มีแต่เขาเท่านั้นที่รู้ ส่วนแกนกลางที่อ่อนไหวชูชันสั่นระริกอยู่เบื้องหน้าถ้าไม่เอ็นดูมันบ้างก็คงจะใจร้ายเกินไป เปิดปากรับเอาส่วนอ่อนไหวที่สั่นระริกเข้ามาดูดดึงรูดรั้งสร้างความกระสันเสียวซ่านเสียจนเด็กหนุ่มในอ้อมกอดร้องไม่เป็นภาษา ปลายลิ้นโลมเลียตวัดส่วนปลายที่กำลังปริ่มน้ำสีขุ่นออกมา รูดรั้งแรงๆอีกหลายครั้งจนร่างบางไหวสะท้านหลั่งของเหลวสีเข้มจนเอ่อล้นออกมาจากริมฝีปาก

“ข......ขอโทษครับ.....ผมขอโทษ” เอเลนหอบหายใจกระเส่ากล่าวเสียงสั่น ร่างทั้งร่างแทบจะทรุดลงไปกองกับพื้น แต่แล้วจู่ๆก็ถูกพลิกกายหันหน้าแนบเข้าพิงโขดหิน ชายหนุ่มร่างใหญ่แนบกายลงมาทาบทับกระซิบเสียงพร่า

“ตื่นเต้นใช่มั้ย.....วันนี้เอเลนของพี่ดูมีอารมณ์มากกว่าปกติ” เอ่ยถามเสียงแผ่วขณะที่โลมไล้เรียวนิ้วด้วยของเหลวสีขาวขุ่นที่อมไว้ในปากจนชุ่ม

“ผม.....กลัว.....คนมาเห็น”

“วางใจได้ พี่ไม่ยอมให้ใครได้เห็นเอเลนที่น่ารักของพี่ในสภาพนี้แน่นอน กางขาออกสิครับคนดี” ขบกัดติ่งหูนิ่มเบาๆขณะที่สอดนิ้วที่ชุ่มไปด้วยน้ำรักของเด็กหนุ่มเข้าไปยังช่องทางที่อ่อนนุ่ม ตอดรัดช้าๆ ร่างบางออกอาการเกร็งไปทั้งตัว รีไวก้มลงซุกไซร้หลังใบหูนิ่มแล้วขบกัดแผ่นหลังขาวเนียนเบาๆ

“อย่าเกร็งครับ.....คนดี.....อย่าเกร็ง” ปลอบประโลมพลางค่อยๆเพิ่มจำนวนนิ้วเข้าไปเอเลนแนบหน้าลงกับโขดหิน มือเรียวยึดพยุงแท่งหินเย็นๆไว้เป็นที่มั่น

“เข้ามา.....เถอะครับ.....ผม.....ไม่เป็นไร”

 เสียงหวานคร่ำครวญออดอ้อน เรียวนิ้วถูกดึงออกจากเรือนกายบางช้าๆ ก่อนที่ชายหนุ่มจะส่งแกนกลางของร่างกายเข้าไปแทนที่ ค่อยๆสอดแทรกเข้าไปในเรือนกายที่ไหวสะท้าน ไม่ว่ากี่ครั้งที่ได้แทรกกายลึกเข้ามาในเรือนกายที่น่าหลงไหลนี้ก็ไม่เคยจะเพียงพอ ขยับกายเบาๆสร้างความเคยชินก่อนจะกดร่างเด็กหนุ่มให้โน้มตัวลงต่ำเพื่อจะได้แทรกกายเข้าไปให้ลึกยิ่งขึ้น เอเลนถึงกับส่งเสียงสะท้านยามเมื่อชายหนุ่มทาบโถมกายเข้าใส่ ความรู้สึกภายในที่อุ่นร้อนและช่องทางที่ตอดรัดแทบจะทำให้ชายหนุ่มหลอมละลาย อยากจะฝังกายอยู่ในร่างเด็กหนุ่มผู้นี้ไปชั่วนิรันดร์ จับพลิกร่างบางให้หันมาเผชิญหน้าก่อนจะกดจูบบดคลึงกลีบปากบางสีหวานแรงๆอย่างหมั่นเขี้ยว โถมกายเน้น กระตุกถี่ปลดปล่อยเมล็ดพันธุ์แห่งรักเข้าไปในร่างบางจนปรี่ล้น ตระกองกอดเด็กหนุ่มที่แทบจะหมดเรี่ยวแรงยืนไว้แนบอก

“ดูจากจำนวนที่พี่ปล่อยไว้ในตัวเอเลน ถ้าเป็นผู้หญิงคงท้องไปนานแล้ว”

“งั้นก็ดีแล้วใช่มั้ยครับที่ผมเป็นแบบนี้” เรียวขายาวเกี่ยวกระหวัดเอวหนาขณะที่ยิ้มยั่ว

“เป็นเอเลนของพี่อย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้ดีแล้ว ทั้งน่ารัก เซ็กซี่ เปรี้ยวอมหวานแบบนี้ดีที่สุดแล้ว” ว่าพลางจุมพิตแก้มเนียนด้วยความรักใคร่

“สุขสันต์วันเกิดครับคนดี” เสียงทุ้มกระซิบเบาๆ เอเลนถึงกับหลุดยิ้ม

“ยังไม่เที่ยงคืนเลยนะครับ”

“พี่อยากเป็นคนแรกที่พูดคำนี้กับเอเลน และอยากเป็นคนแรกที่มอบของขวัญให้กับเอเลน” มือใหญ่สวมสร้อยเงินเส้นเล็กที่ห้อยลูกกุญแจสีทองเข้ากับลำคอขาวเนียน ลูกกุญแจดอกเล็กสะท้อนแสงจันทร์เงาวับตัดกับผิวที่ขาวจัดของเด็กหนุ่ม

“ลูกกุญแจนี่มันอะไรกันครับ” เอเลนเอ่ยถามขณะที่ลูบลูกกุญแจดอกเล็กนี้เล่นอย่างเพลินมือ

“มันมีความหมาย และพี่ก็อยากจะให้เอเลนอยู่กับพี่ไปจนกว่าจะถึงวันที่พี่พร้อมที่จะดูแลเอเลนอย่างเต็มตัว เมื่อถึงตอนนั้นพี่จะบอกว่ากุญแจดอกนี้มันคืออะไร เอเลนจะอยู่กับพี่ไปจนกว่าจะถึงตอนนั้นได้มั้ย” ใบหน้าคมคายเอ่ยถามเด็กหนุ่มด้วยสีหน้าจริงจัง

“.........จะขอผมแต่งงานเหรอครับ.........” เอเลนเอ่ยถามเสียงแผ่วก้มมองสร้อยคอบนอกเสื้อของตนน้ำตาปริ่มจะไหล รีไวจูบซับหยดน้ำที่เอ่อล้นออกมาจากหน่วยตากลมโตอย่างรักใคร่

“พี่ในตอนนี้ ยังไม่อยู่ในสถานะที่จะขอเอเลนแต่งงานได้......แต่จะขอหมั้นไว้ก่อน.....ให้กุญแจดอกนี้เป็นตัวแทนของคำสัญญาของเราสองคนได้มั้ยครับคนดี”

มือเรียวกุมกุญแจดอกเล็กขณะที่ส่งเสียงสะอื้นเบาๆ

“ให้มาแล้ว.......ถ้าจะทวงคืน ผมไม่ให้คืนนะครับ”

“ครับ......ถ้าเอเลนจะคืนให้ พี่ก็ไม่ยอมรับคืนเหมือนกัน เอเลนจะอยู่เคียงข้างพี่ตลอดไปได้มั้ยครับ” มือเรียวกอดกระชับลำคอแกร่งก้มหน้ากระซิบถ้อยคำมั่นสัญญาเสียงสะอื้น

“ด้วยความยินดีครับ.....พี่รีไวของผม”

สั้นๆนะคะ ไม่อยากเน้นหนักมาก เอาแค่บรรยากาศเป็นพอ ส่วนที่เหลือกลับไปอ่านต่อหน้าบทความเลยค่ะ